ανθρώπινη κατάσταση που περνάνε οι ειδικευόμενοι που στηρίζουν το δημόσιο σύστημα υγείας. Και λέω γνωρίζαμε γιατί με το κείμενο του ο συνάδελφος Linos Benakis, που μέσα σε μερικές γραμμές έδειξε ποιο είναι το αληθινό πρόσωπο της κοινωνίας απέναντι στους ιατρούς γενικώς, των δημόσιων νοσοκομείων και στους ειδικευόμενους πιο ειδικά, αφού πολλές φορές πολεμάνε κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες, απλήρωτοι. Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια τα πράγματα αναφορικά με την πληρωμή των εφημεριών είναι λίγο καλύτερα. Συνήθως με καθυστέρηση 2 μηνών, καταβάλλονται οι εφημερίες στον τραπεζικό λογαριασμό του ειδικευόμενου. Τι γινόταν πριν 3-4 χρόνια.....έως και 6 μήνες έφτανε η καθυστέρηση στην καταβολή των εφημεριών. Βέβαια οι λογαριασμοί και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας δεν καταλάβαιναν αυτή την καθυστέρηση και ζητούσαν το μερίδιο που τους αναλογεί από τον οικογενειακό προϋπολογισμό. Αποτέλεσμα, πολλές φορές να επαιτεί από γνωστούς και φίλους για να μπορέσει να είναι συνεπής με τις υποχρεώσεις του, όταν το ελληνικό δημόσιο δεν ήταν. Το αστείο της υποθέσεως είναι ότι η επαιτεία ήταν για να πληρωθούν λογαριασμοί κυρίως προς το δημόσιο (φόρους, ΔΕΗ), γιατί αλλιώς του επιβαλλόταν και πρόστιμο, ενώ για την καθυστέρηση του δημοσίου δεν υπήρχε καμία συνέπεια.
Ας δούμε τι λέει ο νόμος όμως....
Β. Η καταβολή της αποζημίωσης για τις εφημερίες, που πραγματοποιήθηκαν μηνιαίως, γίνεται με ξεχωριστή μισθοδοτική κατάσταση στο τελευταίο δεκαήμερο του επόμενου μήνα, μετά από σχετική βεβαίωση για την πραγματοποίηση τους από τον Διοικητή του Νοσοκομείου, η οποία εκδίδεται υποχρεωτικά μέσα στο πρώτο δεκαήμερο του επόμενου μήνα. Αν δεν πραγματοποιηθεί το σύνολο των παραπάνω εφημέριων λόγω αδείας, απουσίας ή άλλου λόγου του ιατρού το ποσό μειώνεται αναλόγως.
Άρα βάση νόμου η καταβολή εφημεριών ΠΡΕΠΕΙ να γίνεται στο τελευταίο δεκαήμερο του επόμενου μήνα. Αυτή την στιγμή εκκρεμούν οι εφημερίες Δεκεμβρίου 2014 και Ιανουαρίου 2015, που βάση το μέχρι προσφάτως σύστημα έπρεπε να είχαν καταβληθεί στις 14 Φεβρουαρίου 2015 και 14 Μαρτίου 2015 αντιστοίχως. Βέβαια εάν ήθελε το κράτος να είναι σωστό και να μην παρανομεί, όφειλε να καταβάλει τις εφημερίες Δεκεμβρίου στις 20-30 Ιανουαρίου 2015 και του Ιανουαρίου στις 18-28 Φεβρουαρίου 2015.
Σε αυτή την παρανομία έχει προστεθεί και άλλη μία αυτή την στιγμή (τουλάχιστον από μάλλον φαίνεται ότι θα γίνει). Η οδηγία 2011/7 Παρ. Ζ, για προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων των πληρωμών του Δημοσίου, ως εναρμόνιση της αντίστοιχης Κοινοτικής Οδηγίας, αναφέρει ότι εφόσον το δημόσιο καθυστερήσει να καταβάλει τις βεβαιωμένες οφειλές του σε ιδιώτη με καθυστέρηση πέρα των 60 ημερών, οφείλει να τις καταβάλει με τόκο 6%. Ακριβώς όπως λοιπόν όταν ένας ιδιώτης αργοπορεί να καταβάλει τις οφειλές του στο δημόσιο, του προστίθεται τόκος, έτσι και το δημόσιο οφείλει να καταβάλει τις αργοπορημένες οφειλές του με τόκο στους ιδιώτες.
Κατ άλλα οι ιατροί των δημόσιων νοσοκομείων εφημερεύουν τσάμπα και ειδικότερα οι ειδικευόμενοι που δουλεύουν σερί 32 ώρες, με ελάχιστη ως καθόλου ξεκούραση, απλήρωτοι, έχοντας την αγωνία για την πορεία των ασθενών τους, την γκρίνια πολλές φορές των συγγενών των ασθενών και το προσωπικό τους άγχος πως θα παραμείνουν συνεπείς στις καθημερινές τους υποχρεώσεις.
Σε αυτή την παρανομία έχει προστεθεί και άλλη μία αυτή την στιγμή (τουλάχιστον από μάλλον φαίνεται ότι θα γίνει). Η οδηγία 2011/7 Παρ. Ζ, για προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων των πληρωμών του Δημοσίου, ως εναρμόνιση της αντίστοιχης Κοινοτικής Οδηγίας, αναφέρει ότι εφόσον το δημόσιο καθυστερήσει να καταβάλει τις βεβαιωμένες οφειλές του σε ιδιώτη με καθυστέρηση πέρα των 60 ημερών, οφείλει να τις καταβάλει με τόκο 6%. Ακριβώς όπως λοιπόν όταν ένας ιδιώτης αργοπορεί να καταβάλει τις οφειλές του στο δημόσιο, του προστίθεται τόκος, έτσι και το δημόσιο οφείλει να καταβάλει τις αργοπορημένες οφειλές του με τόκο στους ιδιώτες.
Κατ άλλα οι ιατροί των δημόσιων νοσοκομείων εφημερεύουν τσάμπα και ειδικότερα οι ειδικευόμενοι που δουλεύουν σερί 32 ώρες, με ελάχιστη ως καθόλου ξεκούραση, απλήρωτοι, έχοντας την αγωνία για την πορεία των ασθενών τους, την γκρίνια πολλές φορές των συγγενών των ασθενών και το προσωπικό τους άγχος πως θα παραμείνουν συνεπείς στις καθημερινές τους υποχρεώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου